Dün, 13 Ocak günü Sawasdee Smile Inn Guesthouse’u son ayrılma saati 12’ye kadar meşgul ettikten sonra sırt çantalarını 20B karşılığı emanetine bırakıp ayrıldık. Tren gece 22.50’de kalkıyor. Önce elektronik merkezi Pantip’e uğradık. Arzu’ya doğum günü hediyesi olarak aldığım, dün çalınan, kameranın aynısını, inat ettim, bir daha satın aldım. Adalara gidiyoruz, su altında çekim asıl oralarda işimize yarayacak. (Bu kameranın da akıbeti pek iyi olmadı, iki hafta kullandıktan sonra içine su girdi, çalışmaz oldu)
Sonra, Khaosan’a geri döndük, bana daha ufak bir sırt çantası aldık. Akşama doğru burada acentesi olan bir Türk arkadaşla buluştuk. Sağ olsun gereksiz eşyaları koyduğumuz sırt çantasını ona bırakabileceğimizi söyleyip bizi büyük bir dertten kurtardı. Oradan Smile Inn’e geri döndük. Gereksiz eşyalar sırt çantasını taksi ile daha önce buluştuğumuz otele bıraktım, arkadaş oradan alacak, sonra tekrar guesthouse’a dönme, derken, akşam saatlerinde iyice tıkanan Bangkok trafiğinin tüm çilesini çektim. Sonrası, Smile Inn’in kafeteryasında öylesine oyalanırken treni falan unuttuk gitti. Sanki orada kalacağız. Bir baktık saat gecenin on buçuğu olmuş, alelacele toparlanıp, hemen bir taksi ile gara gittik. Tren perona gelmemişti. Neyse tam saati 22.50’de yanaştı, bindik. Biraz daha geç farkına varsak, treni kaçırıyorduk.
Tren klimalı ama buralarda genelde olduğu gibi abartmadılar, Vietnam’da da olduğu gibi pikeler dağıttılar, iyi de oldu gece üşümemizi engelledi. Ayrıca yola çıkar çıkmaz tost ile bardakta su verdiler. Sabah 6’ya 20 kala tam vaktinde Chumphon’a vardık. Songserm acentesinin yetkilileri bizi karşıladılar. Bizim gibi Bangkok’tan bilet almayanlara, adaya bilet satmaya çalıştılar. Burada 100B daha ucuzdu. Minibüste önce sadece iki kişi biz vardık, diğerleri başka yollar aradılar, ama bulamayınca kös kös 450B verip minibüse doluştular. Minibüsle 5 dakika gidip bir otobüs terminaline vardık, burada büyük bir otobüse geçmemiz söylendi ve bir anda perondan sırt çantalı bir güruh peydah oldu, otobüse tıkıştık, 4-5 kişi ayakta kaldı. Buradan bir yarım saat daha gidip, bizi adaya götürecek tekneye kalkıştan yarım saat önce vardık.
Saat 7’de kalkan yavaş tekne saat 10’da Koh Tao adasına vardi. Klimayı dibine kadar açtıklarından içerde oturamayıp güvertede seyahat ettik. Elemanlara söyledim ama kafa sallayıp hiç bir şey yapmadılar. Diğer turist milleti de aşağıda titreyip, dışarıda yer yokluğundan helak oldu. Bu Avrupalı milleti bazen gereksiz şeyleri protesto eder, bazen de böyle koyun gibi gider. Sahile varınca her yerde olduğu gibi otel, pansiyon satmak isteyenleri ve motorcu esnafını savuşturup biraz yürüdük.
Amacımız bir sonraki koya yürüyerek gitmekti ama gözümüz yemedi, karşımıza çıkan bir kızın taksi 100B teklifini kabul edip, Nissan bir Pick-up’ın bagajında Mae Sairee koyuna vasıl olduk. Ada da normal taksi yok, sadece bu pick-up’lar var.
Sairee’ye varınca sahilde güzel bir kahvaltı yaptk. Sonra Arzu çıktı, biraz araştırmadan sonra O-Chai Bungalov’da 600B’a bir yer buldu. Sıcak su yok, ama hemen denizin kıyısında. Yer muhteşem 🙂