Sabahleyin Khajuraho’nun Dünya Mirası Listesinde bulunan tapınaklarını görmeye gittik. Bu tapınaklar içerdiği erotik-pornografik kabartmalarla meşhur. Turistler buraya sadece bunları görmeye geliyor. Biz de geldik ve gördük.
Batı grubu tapınaklar güzel düzenlenmiş bir müze alanı içinde. Giriş ücreti yabancılara 250Rs. Hindistan’da bütün müze ve ören yerlerinde böyle çift fiyat uygulaması var. Tapınakları ben iki buçuk saatte yavaş yavaş, iki kere tavaf ederek dolaştım ama acelesi olan çok daha çabuk bir zamanda da görebilir. Erotik sahneler büyük tapınakların ana gövdelerinin sağ ve sol tarafında ama bir de ufak kabartmalar var ki, çok dikkat edilmese kaçırılabilir. Örneğin girişte solda, girenlerin ilk ziyaret ettiği grupta bulunan büyük tapınağın sol aşağı, dış köşesindekileri az kalsın görmeden çıkıyordum.
Sonra istasyona gittik. Yolda peşimize bir köpek takıldı, ona bisküvi verdik. O da bizi sahiplendi. Sürekli bize eşlik etti. Yarın sabaha Jhansi’ye otobüs bileti aldık, 130Rs. Oradan tren ile Hyderabad’a devam edeceğiz. Tren rezervasyon ofisi öğlen tatilinde idi. Beş dakikalık mesafedeki merkeze dönüp bir şeyler yedik, tekrar istasyona yollandık. Köpeğimiz bizi yine buldu. Khajuraho’da tren istasyonu yok ama bilet satan bir gişe var. Yarın geceye Hyderabad’a iki bilet aldık, 2class a/c kişi başı 1500Rs. Şu an 7. ve 8. bekleme listesindeyiz. Büyük bir ihtimal açılır, açılmazsa bakacağız duruma. PNR numarası ile İnternetten veya tren ofislerinden durumu kontrol edebiliyorsun.
Sonra Doğu grubu tapınakların olduğu eski köye doğru yürümeye başladık. Burada üç-dört tane tapınak var, ziyaret ücretsiz. Yolda yürürken peşimize bir genç takıldı, her zamanki gibi nerelisiniz sorusu ile başlayan doğal rehberliği sonunda 100 rupi bahşişi kaptı. Genç bize tapınakları ve köyü gezdirdi, babasının çiftliğinde inekleri gösterme teklifini bizim köyde çok var diyerek kabul etmedik.
Köy ziyaretimizde sadık köpeğimiz de bize eşlik etti ama köye girer girmez yerel köpeklerin saldırısına uğradı. Zavallı, çocukların taşları arasında kuyruğunu bacakları arasına sıkıştırdığı gibi kaçtı. Köyden çıktığımızda güvenli bir bölgede bizi bekliyordu. Biz de bu sadakatini daha fazla yiyecek ile ödüllendirdik.
Saat 14.30’da otele döndük. Khajuraho ziyareti bu kadar, başka bir şey yok. Bir de gece ışık gösterisi var ama sanırım gitmeyiz. Geleceklere tavsiyeler; kaldığımız Hotel Zen, yiyecekleri pahalı olmasına rağmen, bahçesi ile falan tavsiye edilecek bir yer. Bir de gözüm Harmony diye bir yeri tuttu. Yogi diye meşhur bir yer var ama oraya gidenler bugün buraya geldi. Burada hostellerde genelde bedava yoga, falcı guru gibi aktiviteler var. Yarım günde bütün kasaba tapınaklar da dahil dolaşılabilir. Sokakta rehber kitaplar 500 rupiden başlayıp 100 rupiye kadar düşüyor.
Konu dışı ama önemli, biz yabancıların Hindistan’da dikkatini çeken bir şey, burada çorap bulunmuyor. Var olan çoraplar “plastik” sıfır pamuk içeriyor ve çifti bir lira. O da her yerde yok. Bir tekstil ülkesinde nasıl olur diyorsunuz ama oluyor. Aynı süpermarket olayı gibi. Belki de biz hala satıldığı yeri anlayamadık. Gelecekler bunu not etsin… Dün Carlos anlatıyordu, Varanisi’de bacağından enfeksiyonlu bir adama yardım etmek istemişler, hiç bir eczanede yarayı temizlemek için alkol veya benzeri bir şey bulamamışlar. Kimse bilmiyormuş. Bir pomat var diyor, her şeye onu sürüyorlarmış.
(Ağırlık olur diye Khajuraho’nun tipik hediyelik eşyalarından almadık. Mumbai’ye doğru buluruz zannettik ama olmadı. Yani, orada bir şey hoşunuza giderse, özellikle erotik figürler falan, kaçırmayın)