Dün Rio Escondido gemisi ile Büyük Corn adasından Bluefields’e geldik. Bu Corn adasına gitmek için El Rama’dan yaptığımız yolun açık deniz bölümü, yani bizim gelirken yaptığımız gibi bazı seferler Escondido nehrinden El Rama’ya kadar devam ediyor. Deniz bu sefer biraz dalgalı idi, epey midesi bulanan, kusan falan oldu. Ama yine de çok kötü değil dediler, bazen hiç dayanılmaz oluyormuş. Giderken şansımız vardı, deniz çarşaf gibiydi.
Teknede Corn adasına gidişte gemide bulunan yapışkan toprak analizcisi elemana rastladım. “Domuz tüccarı Luis’e fotoğraf makinesini vermişsin, bana niye vermedin” diye başımın etini yedi. Ben de susturmak için, Myanmar’da tüm dataları silen, şimdi sadece GPS ölçüp kayıt yapmayan aleti verdim. O da mutlu oldu 🙂
Bluefields’de iki yerde kaldık. İlk kaldığımız El Dorado otelde çift kişilik odaya 140c gibi komik bir rakam ödedik, yani adam başı, beş lira. İkinci gün standartı biraz yükseltip Mini otele geçtik, tek kişilik banyolu oda 250c. Mini otelin güzel bir restoranı var.
Burada elektrikte bir sorun vardı galiba, artık voltajdan mı nedir. Prizlerden sadece birinde elektrik vardı ama tablet epey kalmasına rağmen bir türlü şarj olmadı. Bu olaydan sonra Nexus 7 bir daha dikiş tutmadı, daha önce üç saatte tam şarj olan alet şimdi yedi sekiz saatte tam dolmuyor.
Akşamları Cima Club’e gittik, bir kaç başka yer daha varmış ama çok kavga falan çıkıyormuş dediler. Bilmem ne kadar doğru, ama Cima Club fena bir yer değildi. Gündüz gemide gördüğüm bir kız ve arkadaşları ile karşılaştık, onlara bira ısmarladık falan, eğlenceli bir gece oldu. Zaten burada gündüz uyuyup, gece kulüplere takılmaktan başka yapacak bir şey yok. Nehir boyunda ise gezilebilecek bir takım köyler varmış, umarım bir gün gideriz.