Dün sabah erkenden yola çıktık. Taksici El Rama otobüsünün kalktığı Ivan Montenegro için 50×2=100 Córdobas istedi. Burada da taksiciler Honduras gibi kişi başı fiyat veriyor. Tica Bus bölgesinden oraya bayağı yol varmış, yarım saatte gittik. Saat altıda kalkan otobüse bilet aldık. Günde iki sefer var, fiyatı 160 Córdobas.
Şimdi bu Corn adalarına ucuza gitme işi bayağı karışık. Elemanın biri gayet güzel bir şema yapmış, aşağıda linkini veriyorum.
Otobüslerin çoğunluğu pazar bölgesinden kalkıyor. Ama çoğunlukla her köye uğruyor, daha ucuz olmasına rağmen yol daha uzun sürüyor. Bizim bindiğimiz Wendelyn Vargas, beş saat sonra, saat on birde El Rama’da idi. Gerçi erken varmanın bir kârı yok. Sonuçta adaya her an gemi bulunmuyor.
Adaya Bluefields üzeri gitmek istiyorduk ama olmadı bari direkt gidelim dedik. Akşam beşe doğru limana gitmemiz gerektiği söylendi.
Akşama kadar bu ufak kasabada berberde, İnternet kafede, Toña (Tonya okunur) birası içerek, oyalandık. Akşam üstü bir bisiklet tuk tuk ile limana yollandık.
Limana girişte Isleño D vapuru için beş buçukta içeri aldıklarını söylediler. Burası gümrük alanı olduğundan girişte 6 Córdobas vergi ödeniyor. Kapıda gideceğin teknenin adını veriyorsun, içeride değiştiremiyorsun. Biz sandalet ile girdik, liman alanından, mesela su falan almak için çıkarsak kapalı ayakkabı giymemiz gerektiği söylendi. Bu garip kural herhalde hayvan taşıdığından dezenfekte için olmalı diye düşündüm. Bir de limanda fotoğraf çekmek ve alana içkili girmek yasak.
Gemiler, bildiğimiz yük gemileri, hepsi dökülüyor. O gece adaya iki gemi çıkıyordu. Isleño D ile Island Express arasında kararsız kaldık. Sonunda Island Express’i seçtik. Sanırım doğru karar oldu. Bir de şanslıydık, bir sonraki gemi haftaya. Gerçi o zaman El Bluff’a gidip, oradan binebilirdik. Galiba oradan haftada üç gün gemi var.
Isleño D ile gitmek için kesinlikle hamak bulundurmak lazım. Yoksa güvertede domuzlar ile yatmak pek hoş olmayabilir. Bu gemi daha erken dediler, ama bizden sonra kalktı.
Island Express ise kamaralı, ama millet biz El Rama’da oyalanırken, öğlenden gelip yer kapmış. Bize de dışarıdaki banklar kaldı.
Murat, ben ve domuz tüccarı Luis banklardan yatak yapıp uzandık. Domuzlar alt katta uyuyor.
Gece nehirde yıldızlar muhteşem idi. Sadece bunu yaşamak tüm yorgunluğa değer diyorum.
Nehirde önce küçük bir köye uğradık. Yetmiş çuval çakıl yükledik. Demek ki adada inşaat çakılı böyle tedarik ediliyor.
Sabah beş gibi El Bluff’a vardık. Burada başka yolcularda bindir. Bankların bir kaçını onlara vermek zorunda kaldık. Gemide sadece iki turist idik, üç kişi de burada bindi. Bir gün önce gelip burada kalmışlar.
Gün ağarırken açık denize çıktık. Gps ile baktım, gemi saatte on beş kilometre hızla gidiyor. Saat ona doğru adaya vardık.
Adada önce sola doğru yürüdük, Lonely Planet tavsiye edilen otele baktık. Beğenmedim, önünde denize girecek yer yoktu. Sonra geri dönmek için bir taksiye bindik. Taksici bizi limanın sağında, yürüme üç beş dakika ucuz bir yere götürdü. Tek kişilik odalar 10 dolar. Beğenmedik, biraz ileride G y G’ye fiyat sorduk. İki kişilik oda 25 dolar. Wi-fi olduğu için burayı seçtik.
Ada genel olarak pahalı, ucuz yemekler ev lokantaları yani comedorlarda. Balık pek yok. Akşam kötü bir balığa 120 Córdobas yani dokuz lira verdim. Murat lobster yedi, o da on bir lira. Yanında buranın temel yiyeceği fasulyeli pilav veriyorlar.
Corn adasına gidiş için Lonely Planet pek doğru bilgi vermiyor.. En doğrusu aşağıdaki sitedeki şema
zamansızlıkdan bende leon'u atlamak zorunda kalmıştım. hala içimde ukte.:)
Geri döndüm ve Leon’a gittim. Ama volkanda geceleme olayını yapamadım, günler uymadı.
managuaya' kadar gitmişken leon ve özellikle de granada'yı pas geçmeyin derim.
Leon’u pas geçtim, Granada’ya gideceğim.. Öneri için sağol 🙂