2011 Yeniden Bangkok

Dün, Tayland uçuşu için İstanbul Atatürk Havaalanında Katar Havayolları bankosuna yanaştığımda check-in yapan kız “bir Bangkok daha” diye şefini çağırdığında olağan dışı bir şey olacağını anladım..

Kontuar şefi kız hemen koşarak geldi ve özür dileyerek uçakta bir şıkışıklık olduğunu, bir buçuk saat sonra kalkan Türk Hava Yolları ile uçmayı kabul edip etmeyeceğimi sorup, THY’nin uçuşunu anlatmaya başlamıştı ki ben sözünü bitirmeden “Tamam, kabul ediyorum” dedim. Ama olay tam kesin değildi ve son dakikaya kadar beklemeliydik. O gözümde büyüyen Doha Havaalanında 8 saatlik bekleme mucizevi bir şekilde çözümleniyordu. Bu arada yanda 6 kişilik bir grup daha aynı durumda idi.

Uçuş saati yaklaşınca kontuar şefi hepimizin THY’ye aktarıldığını, 15 dakika beklememizi ve biniş kartlarını getireceğini söyledi. Bu arada onunla konuşurken “turist rehberiyim” deyince “şimdi anladım neden hemen kabul ettiğinizi” dedi. Çünkü öbür 6 kişilik gruba yarım saat dil dökmüştü. Kız 15 dakika sonra döndü ve THY’da da bir sıkışıklık olduğunu söyledi. Konuşma arasında yerlerimizin şu son günlerde çok reklamı yapılan comfort’dan alındığını da öğrendik. Eğer bunda yer açılmaz ise THY’nin üç saat sonra kalkan bir sonraki uçağıyla da uçabileceğimizi söyledi.

Ben bu arada açlıktan hafiften kıvranıyordum ki, kızın “isterseniz sizi İş Bankası Lounge’a alabilirim” sözü üzerine gene bir şeylerden kıllanan altı kişilik grup itiraz ederken ben hemen kabul ettim, Bir sonraki uçakla bile gitsek, Bangkok’a normal seferden 4 saat erken varacaktım, hem de bedava karnımı doyuracaktım. İş Bankasının salonuna giderken kıza, “onlar 6 kişi belki uçak herkesi almayabilir ama ben tek kişiyim, bir yere sıkışırım, ne de olsa turizmciyiz, meslektaşız” dedim. Kız da gülerek “siz ortadan kaybolunca da diğerlerine arkadaş uçmaktan vazgeçti deriz herhalde” dedi.

İş Bankası Lounge’unda bir güzel karnımı doyurduktan sonra kahvemi içerken, ikinci uçak da dolu olursa ertesi gün uçup Doha’da otel alma hesapları yapıyordum ki, Katar Hava Yollarının elemanı geldi. “Tamam, dedi, bir THY ekipini dışarı aldılar, sizi uçuruyoruz. Ama aslında ikincisi olsaydı daha iyi idi, comfort da uçacaktınız” diye de ekledi. Ben de öylesine “değişelim, ben beklerim” deyince, çok geç biniş kartları çıktı dedi ve uçağa gittik. Zaten her durumda erken uçağı tercih ederdim.

Uçakta yerim ortalarda bir yerdi ve sıkışık bir biçimde gitmek biraz can sıkıcı olacaktı. O sırada sağımda ve solumda oturanın bir arkadaşı geldi. “Ben horluyorum yanımda da bir çocuk var, yerleri değişelim mi” dedi. Yeri orta duvarın önü idi. Yani uzat uzatabildiğin kadar ayakları. Tek problem çocuğun ağlaması olabilirdi ama olmadı. Rahat geçen bir sekiz buçuk saatlik uçuştan sonra sabah yerel saat ile 9,30’da Bangkok’a vardım.

Bangkok

Bangkok’a varınca havaalanından AE2 numaralı otobüs ile Khaosan’a geldim. (AE2 artık yok, 2014). Daha önce kaldığım Sawadee’den 490 bahta klimalı penceresiz bir oda aldım. Biraz acele ettim, bu fiyata daha iyi bir yer bulabilirdim. Sonra çıktım, Happy sim kart, ıvır zıvır alışverişini yaptım ve odaya döndüm. Yorgunluktan uyuyakalmışım. Gece saat sekizde uyandım ve şimdi de bunları yazıyorum.

İlk izlenimlerim, bahtın dolar karşısında değer kazanmasından, biraz da normal fiyat artışından, Tayland bizim için biraz pahalı olmaya başlamış. Yoksa fiyatların çoğu hala üç sene öncesi gibi. Mesela 40 lira olan bir şey şimdi 50’nin biraz üzerinde. Büyük Singha bira neredeyse 6 lirayı bulmuş.

Yarın Myanmar vizesi ve uçak biletleri ile uğraşacağım.